عنوان
مقدمه……………………………………….1
عملكردهاي يك سيستم حسابداري…………………..2
گزارشگري مالي………………………………2
اهداف گزارشگري مالي……………………………………3
استانداردهاي گزارشگري………………………………………………….4
ضرورت وجودي چارچوب مفهومي گزارشگري مالي………………………………6
مكانيزمهاي مؤثر بر كاهش تقلب در گزارشات مالي……………………………..7
ويژگيهاي كيفي گزارشگري مالي………………………………………8
عوامل مؤثر بر قابليت اتكاء گزارشات مالي……………………………….10
استفاده كنندگان گزارشات مالي و نيازهاي اطلاعاتي آنان………………….12
هزينه هاي گزارشگري………………………………13
روشهاي بهبود گزارشگري مالي در حمايت از حقوق صاحبان سهام…………..14
پيشنهادات……………………………………….16
نتيجه گيري…………………………….17
منابع……………………………..18
مقدمه
انسان در تمام طول تاريخ براي شناخت پديده ها و كاهش ابهام پيرامون ناشناخته ها به اطلاعات نيازمند بوده به طوري كه آغاز تاريخ بشر با توانايي او در انباشت اطلاعات و مبادله آن مقارن بوده است. در يك واحد اقتصادي كار اصلي مدير تصميم گيري است و مبناي تصميم گيري نيز وجود اطلاعات است به طوري كه بدون اطلاعات درست نمي توان تصميمات منطقي اتخاذ نمود. بنابراين اطلاعات چيزي است كه ابهام را كاهش مي دهد و انسان را به تصميم گيري منطقي و درست وا مي دارد (حسابرس، 1378: 24).
انسان پيش از شروع هر كاري به عاقبت آن كار مي انديشد و سپس راهكار مناسب را تعيين مي كند خصوصاً اينكه تصميم گيري مربوط به مسائل مالي باشد لذا كسب اطلاعات بهنگام، صحيح و در خور اتكاء مربوط به فعاليتهاي مالي بنگاههاي اقتصادي يكي از شرطهاي اولية ورود مردم به سرمايه گذاري است (زادمهر، 1378: 10 و تالانه، 1380: 3). بنابراين اطلاعاتي كه در فرايند گزارشگري مالي مؤسسات فراهم مي شود بايد به گونه اي باشد كه سرمايه گذاران را در ارزيابي عملكرد مديريت، از لحاظ حفظ و بكارگيري بهينه منابع ياري دهد (مجتهد زاده، 1384: 23). نمايندگان سهامداران يعني مديران به مثابه حافظان ثروت و منابع ملي سهامداران و سرمايه گذاران در بنگاههاي اقتصادي تلقي مي شوند از اينرو ضروري است كه مديران حداقل در پايان هر سال مالي گزارشهاي جامعي از نتيجه عمليات و اقدامات خود را كه دربرگيرندة وضع مالي و نتيجة فعاليت مديران است به طور صحيح و شفاف دراختيار سهامداران قرار دهند (مجتهد زاده، 1384: 10). اشخاص، مؤسسات و سازمانهاي گوناگون از لحاظ هدف و نوع فعاليت، شكل حقوقي و نوع مالكيت تفاوتهاي بسياري با يكديگر دارند اما در تمامي مؤسسات يك جنبه مشترك وجود دارد و آن لزوم قضاوت درباره گذشته و تصميم گيري نسبت به آينده است. در تصميم گيري مربوط به امور مالي، هر واحد تجاري بايد سيستمي را بكارگيرد كه اطلاعات قابل اعتماد و مؤثر بر تصميمات مالي را به موقع فراهم و در اختيار تصميم گيرندگان قرار دهد. سيستمي كه اطلاعات مالي يك مؤسسه را گردآوري و در اختيار تصميم گيرندگان قرار مي دهد سيستم حسابداري است كه در ادامه به عملكردهاي يك سيستم حسابداري اشاره مي شود (رضايي، 1380: 8).
عملكردهاي يك سيستم حسابداري[1]
هر سيستم حسابداري داراي سه عملكرد اطلاعاتي، كنترلي و خدماتي است كه مهمترين آنها عملكرد اطلاعاتي است و شايد به همين دليل است كه بسياري از صاحبنظران، حسابداري را سيستمي اطلاعاتي مي دانند.
عملكرد اطلاعاتي: مهمترين عملكرد يك سيستم حسابداري عملكرد اطلاعاتي آن است. هر سيستم حسابداري بايد اطلاعات موجود درباره معاملات، عمليات مالي و رويدادهاي داراي اثر مالي بر يك مؤسسه را گردآوري و بر حسب پول به عنوان مقياس مشترك اندازه گيري، ثبت و طبقه بندي كند و در نهايت گزارشهايي را فراهم كند كه استفاده كنندگان مختلف بتوانند بر مبناي آن آگاهانه تصميم گيري نمايند.
عملكرد كنترلي: عملكرد كنترلي حسابداري بر عملكرد اطلاعاتي آن متكي است. در عملكرد كنترلي سيستم حسابداري بايد اطلاعاتي فراهم آورد كه مديران را در برنامه ريزي و هدايت عمليات، نظارت و كنترل فعاليتهاي يك مؤسسه ياري رساند.
عملكرد خدماتي: هر مؤسسه اي افرادي را به خدمت مي گيرد و با اشخاص و مؤسسات مختلفي سرو كار دارد. اين جريان، تعهدات و مطالباتي را براي مؤسسه ايجاد مي كند كه تنظيم روابط مؤسسه با ديگران و دادن اطلاعات صحيح به آنان، ايفاي تعهدات در سررسيد و وصول به موقع مطالبات، عملكرد خدماتي يك سيستم حسابداري را تشكيل مي دهد.
[1] – رضايي، جواد (1380). «بررسي تأثير انتشار گزارشهاي ميان دوره اي بر قيمت و حجم مبادلات سهام شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران»، پايان نامه كارشناسي ارشد حسابداري، دانشگاه آزارد مشهد، ص 9.
تعداد صفحه :20
براي دانلود متن كامل پايان نامه اينجا كليك كنيد
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند