دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشکده تحصیلات تکمیلی

سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc”
مهندسی مکانیک – تبدیل انرژی

عنوان :
لایه مرزی و نیروی پسا و برآ در جریان سیال اطراف جسم و روش های کاهش
نیروی پسا

چکیده:
در اواخر قرن نوزدهم، مکانیک سیالات به دو شاخه مجزا تقسیم شده بود که هیچ وجه
مشترکی نداشتند . در یک سو علم “هیدرودینامیک تئوری” وجود داشت که از معادلات حرکت
اولر بدست آمده بود که تا حد بالایی از تکامل پیشرفت کرده بود. اما این شاخه از لحاظ عملی
کاربرد اندکی داشته است، چون نتایج حاصل از آن که روابط کلاسیک هیدرودینامیک را سبب می
شدند به روشنی با تجربیات روزانه در تضاد بودند. در جبهه مقابل، مهندسان که با مسائل عملی
مکانیک سیالات در تماس بودند شاخه دیگر مکانیک سیالات یعنی “هیدرولیک” را بوجود آوردند.
این بخش بر دامنه وسیعی از آزمایشات استوار بود و در مدل ها و اهداف از هیدرودینامیک فاصله
زیادی گرفت. این موفقیت بزرگ پراندل در اوایل قرن بیستم بود که این دو شاخه واگرای مکانیک
سیالات را به هم متصل کرد. پراندل نشان داد که جریان عبور کننده از روی یک جسم را می توان
به دو قسمت تقسیم کرد. یک لایه بسیار نازک که به جسم متصل است ( لایه مرزی ) و در آن
لزجت دارای اهمیت است، و بقیه جریان که در آن می توان از لزجت صرفنظر کرد ..
یکی از مهمترین کاربردهای تئوری لایه مرزی، محاسبه نیروی پسا بر روی اجسام
مختلف، نظیر یک صفحه مسطح با زاویه حمله صفر، یک کشتی، بال یک هواپیما، بدنه هواپیما یا
پره های یک توربین می باشد. پروسه ای که در آن یک بال، مقدار ماکزیمم نیروی برآ را خواهد
داشت که در این حالت احتمال جدایی جریان نیز وجود دارد نیز تنها با به کارگیری تئوری لایه
مرزی قابل بررسی است .
در این سمینار، در ابتدا برخی از مفاهیم مربوط به لایه مرزی تشریح گردیده است و پس
از آن به بررسی نیروهای وارد بر اجسام در حین عبور سیال از اطراف آنها، یعنی نیروی برآ و
نیروی پسا پرداخته شده است و درآخر به دلیل اهمیت کاهش پسا، برخی از روش های کاهش
پسا ارائه شده اند .

کلمات کلیدی :
لایه مرزی، عدد رینولدز، جریان آرام و درهم، انتقال جریان، جدایی لایه مرزی، نیروی برآ، ضریب
برآ، سیرکولاسیون، آیروفویل، نیروی پسا، ضریب پسا، پسای اصطکاکی، پسای فشاری ، پسای
القایی، پسای تداخلی، پسای شکلی، پسای موج، پسای اسپری، پسای موج سازی، کاهش پسا

مقدمه:
نیروی برآ را می توان با کاربرد آن در صنایع هوایی بهتر درک کرد. ویژگی بارز هواپیما در
مقایسه با سایر وسایل نقلیه، توانایی پرواز آن در هوا می باشد که نیروی مخالف این عمل نیروی
جاذبه می باشد . نیروی جاذبه بر تمام اجسامی که بر روی سطح زمین یا نزدیک آن قرار گرفته
باشند اثر می کند، اما هنگامی که جسمی می خواهد از زمین بلند شود، نمود بیشتری می یابد.
بنابراین برای آنکه جسمی به هوا بلند شود، باید نیرویی برابر یا بزرگتر از وزن آن در جهت مخالف
به آن وارد شود که این نیرو نیروی برا نام دارد. برای آنکه هواپیما در حالت افقی به پرواز ادامه
دهد، بایستی نیرویی برآیی برابر وزن آن توسط بال های آن تولید شود. که در این سیمنار در مورد
آن توضیح داده شده است.

براي دانلود متن كامل پايان نامه اينجا كليك كنيد 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: